Woe 27 mei : Balagne dorpen - Calvi

Vandaag maken we een rondrit naar de mooie dorpen van de Balagne streek.

La Balagne bestaat uit een gedeelte kust, gelegen tussen Calvi en het noorden van L’Île-Rousse, en een achterland met heuvels die over de zee heersen.

La Balagne, dat vroeger de "tuin van Corsica" werd genoemd, doet die naam nog steeds eer aan. Inderdaad, dit prachtig gebied staat vol vijgenbomen, olijfgaarden, boomgaarden en palmbomen. Het is bovendien bezaaid met mooie, hooggelegen dorpjes met smalle steegjes en typische huizen zoals Sant’Antonio, Speloncato, Pigna, Lumio, Aregno, Belgodère en nog veel andere.

Het is ook de gelegenheid om op ontdekking te gaan naar enkele prachtige barokkerken zoals die van Lumio of Corbara. 

De route van de ambachtslui van de Balagne is een uitnodiging tot het ontdekken van tradities en lokale knowhow.

Corbara  is gebouwd op een 170 meter hoge rots niet ver van de kust.

Corbara werd in 816 gesticht door Guido de Sabellis. Dit was in opdracht van de paus om Corsica te heroveren op de Moren. De afstammelingen van De Sabellis zouden Corbara daarna eeuwenlang regeren.

Aan het einde van de 20e eeuw kwam het toerisme opzetten. Doordat het historische dorp op loopafstand van het strand ligt, biedt Corbara hiermee een goede combinatie van natuur en cultuur.

Onderweg naar Pigna

Pigna werd gesticht in 816 en daarna eeuwenlang bewoond door 2 families die regelmatig ruzie hadden. In de 18e eeuw groeide het met de rest van de Balagne, zoals de vruchtbare kuststrook in dit deel van Corsica heet, uit tot een klein agrarisch centrum.

Door het aangename straatbeeld en de mooie omgeving, krijgt Pigna sinds het einde van de 20e eeuw ook aandacht van toeristen.

De bijna 1000 jaar oude parochiekerk in romaanse bouwstijl

Aregno

Aregno werd gesticht in de 9e eeuw nadat Corsica heroverd was op de Arabieren. 

Niet lang daarna kwam het in handen van de Italiaanse stad Pisa die steeds meer invloed op het eiland wist te verkrijgen. 

Uit deze periode is onder andere de kerk nog bewaard gebleven.

De grootste bloeiperiode van Aregno kwam in de 19e eeuw. Het stond toen bekend om de teelt van amandelen en sinaasappels, wat onder andere mogelijk was door de gunstige ligging in een uitgestrekte agrarische vallei. Na een aanvankelijke daling van de bevolking in de eerste helft van de 20e eeuw, is Aregno de laatste decennia dankzij het toerisme weer bezig met een opleving.

L'église de la Sainte-Trinité et de Saint-Jean-Baptiste, ancienne piévanie d’Aregno, est située au cœur de l’actuel cimetière communal, à proximité du village. Elle date vraisemblablement de la première moitié du XIIe siècle. 

Ornée de peintures monumentales au cours du XVe siècle, elle est décrite en 1589 par le visiteur apostolique Mgr Mascardi, qui signale aussi la présence d’une tour-clocher attenante à l’église et portant une seule cloche, elle sera détruite au cours du XIXe siècle. 
Classée dans son ensemble au titre des monuments historiques en 1883, elle fait l’objet d’une importante restauration en 1887. 
De nouveaux chantiers seront lancés en 1968, 1989 et 2009. 






L’église, de plan allongé, est formée d’une nef unique couverte d’une charpente en bois apparente, prolongée par une abside semi-circulaire voûtée en cul-de-four. Sa toiture est en tuiles romaines. Elle est réalisée en moyen appareil réglé et assisé aux couleurs ocre, blanche et noire réparties de façon aléatoire. Ses élévations sont ornées d’arcatures plein cintre en saillie, reposant sur des modillons au décor sculpté composé de figures géométriques, phytomorphes et zoomorphes en plat-relief ou en bas-relief. 
Des personnages humains en ronde-bosse ornent l’élévation antérieure. 












On peut notamment voir, sur le fronton, un personnage extrayant une épine de son pied gauche. 

Les parois intérieures, partiellement dépourvues d’enduit, comportent des peintures monumentales réalisées sur enduit a fresco, telles celles datant de 1458, figurant les Docteurs de l’Eglise : saint Augustin, saint Grégoire, saint Jérôme et saint Ambroise, tenant tous quatre une Bible sur leurs genoux, ou la figure de l’Archange saint Michel, peseur des âmes et terrassant le dragon, exécutée en 1448. L’arc triomphal supportait également un décor peint, aujourd’hui effacé.

We komen aan in het mooie Calvi.

Calvi, gelegen aan het westelijke uiteinde van de Balagne is bekend om haar middeleeuwse citadel, haar jachthaven en een kilometerslang zandstrand.

De geschiedenis van Calvi gaat terug tot de tijd van de Romeinen, toen het de meest prominente haven van Corsica was. Uit deze periode is echter weinig bewaard gebleven dat het voor hedendaagse toeristen interessant maakt.

Een belangrijkere en nog altijd tastbare bloeiperiode volgde in de late middeleeuwen, toen Calvi een van de eerste Genuaanse nederzettingen op het eiland was. Uit deze tijd stammen bijvoorbeeld de oude citadel en de historische kerken en huisjes. Hoewel de stad eeuwige trouw aan Genua beloofde, kwam het in de achttiende eeuw uiteindelijk toch net als de rest van Corsica in handen van Frankrijk.

Calvi zou de geboorteplaats zijn van Columbus

 Calvi heeft de grootste jachthaven van heel Corsica

Zicht vanop de Citadel

De 15e eeuwse Genuese citadel staat op de rots en domineert de jachthaven en boulevard van de stad. Enorme bastions beschermen de citadel aan alle 4 de kanten, waarvan er 3 uitkijken op de zee. In 1794 werd de citadel gebombardeerd met 30.000 kanonschoten door een Britse vloot.

De ingang van de citadel is een glazen bord met de symbolen van de Genuese zeerepubliek. Dit bord begroet de bezoekers voor ze de citadel binnengaan.

In de citadel heerst een rust. Dit is een groot verschil met de het levendige Calvi. 

Een aantal stegen leidt naar het Palais des Gouverneurs Génois.  
Dit gebouw uit 1492 was het huis van de Genuese gouverneurs van 1545 tot 1547 en na 1652. 

Het is nu van Caserne Sampiero, het Vreemdenlegioen van Corsica.











De kathedraal van St.-Jean-Baptiste werd in 1567 bijna verwoest. Een wandeling over de wering, waaronder de tour de St.-Antoine, Teghiale en Malfetano bieden een mooi uitzicht.

De kathedraal van Calvi heeft een 15e eeuwse crucifix  (symbool uit de Christelijke traditie) die Christ des Miracles wordt genoemd en de Maagd van de rozenkrans. Die wordt meegedragen in de processies en voor elk festical wordt ze anders gekleed.